Çizgelikedi Galeri sayfası

“Misafir Odası”

Çizgelikedi Fotoğrafta Kişisel Dil Geliştirme Programı’nın sonuçlanan son projesinin sergisini sunmaktan sevinç duyuyoruz.

Program katılımcımız Aslı Öktener’in ilk kişisel sergisi “Misafir Odası”, Çizgelikedi için de, ilk kez tamamen sanal ortamda gerçekleştirdiğimiz bir sergi olma özelliğini taşıyor. Fotoğrafın aslî konumunun basılı bir nesne olmasını her zaman savunan bizler için; salgının bize dayattığı, ama başka bir açıdan bakışla da öğrettiği, Internet üzerinden yeni paylaşım olanaklarını benimsediğimizi de, böylece yaşama geçirerek göstermiş oluyoruz.

Çizgelikedi Fotoğrafta Kişisel Dil Geliştirme Programı’na katılan her arkadaşımızla olduğu gibi, Aslı Öktener’in fotoğraf üretimlerini birlikte değerlendirmek ve konu/kavram itibarıyla ilgi alanlarını saptamakla başladığımız çalışmalarımızın bizi götürdüğü yer, Öktener'in ilk adımlarını yıllar önce attığı bir proje olan “Misafir Odası” oldu.

İronik biçimde, 2020 baharında, tam sergiyi galerimizde açmaya hazırlandığımız günlerde, salgın önlemleri ile herkesin kendi evine kapandığı, "misafir"liğin hayatımızdan neredeyse tamamen silindiği bir yeni döneme girdik ve misafir odalarının ait olduğu toplumsal zemin ve tarihsel koşullar, daha sergi izleyicisiyle buluşamadan bir kere daha değişti.

Aslı Öktener'in fotoğrafları bizi, artık toplum yaşamından silinmekte olan, mekânsal olarak yerini giderek salonlara bırakan misafir odalarına 'misafir' ederken, belli bir yaş kuşağının anılarında kalan tatlı-acı yaşam izlerini canlandıran görsel imgelerin yanısıra, bu yalıtılmış mekânın bir tür 'ev içi kamusal alan' oluşunun ve bir yandan da özel olarak anneye/evin kadınına aitliğinin anlam katmanları, bu ziyaretimize eşlik ediyor.

Sergiyi aşağıdaki alanda adım adım ok tuşlarına ya da doğrudan fotoğrafların üzerine tıklayarak ilerletebilirsiniz.
Çevrimiçi bir söyleşi olarak gerçekleşen sergi açılış etkinliğine Çizgelikedi YouTube Kanalı'ndan ulaşabilirsiniz.

Misafir Odası-AFİŞ
1 / 30
Misafir Odası-BİRİNCİ FOTOĞRAF
2 / 30
 Misafir Odası-İKİNCİ FOTOĞRAF
3 / 30
Misafir Odası-ÜÇÜNCÜ FOTOĞRAF
4 / 30
Misafir Odası-DÖRDÜNCÜ FOTOĞRAF
5/ 30
Misafir Odası-BEŞİNCİ FOTOĞRAF
6 / 30
ALTINCI FOTOĞRAF
7 / 30
YEDİNCİ FOTOĞRAF
8 / 30
SEKİZİNCİ FOTOĞRAF
9 / 30
DOKUZUNCU FOTOĞRAF
10 / 30
ONUNCU FOTOĞRAF
11 / 30
ON BİRİNCİ FOTOĞRAF
12 / 30
ON İKİNCİ FOTOĞRAF
13 / 30
ON ÜÇÜNCÜ FOTOĞRAF
14 / 30
ON DÖRDÜNCÜ FOTOĞRAF
15 / 30
ON BEŞİNCİ FOTOĞRAF
16 / 30
ON ALTINCI FOTOĞRAF
17 / 30
ON YEDİNCİ FOTOĞRAF
18 / 30
ON SEKİZİNCİ FOTOĞRAF
19 / 30
ON DOKUZUNCU FOTOĞRAF
20 / 30
YİRMİNCİ FOTOĞRAF
21 / 30
YİRMİ BİRİNCİ FOTOĞRAF
22 / 30
YİRMİ İKİNCİ FOTOĞRAF
23 / 30
YİRMİ ÜÇÜNCÜ FOTOĞRAF
24 / 30
YİRMİ DÖRDÜNCÜ FOTOĞRAF
25 / 30
YİRMİ BEŞİNCİ FOTOĞRAF
26 / 30
YİRMİ ALTINCI FOTOĞRAF
27 / 30
YİRMİ YEDİNCİ FOTOĞRAF
28 / 30
YİRMİ SEKİZİNCİ FOTOĞRAF
29 / 30
YİRMİ DOKUZUNCU FOTOĞRAF
30 / 30
OTUZUNCU FOTOĞRAF

Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası
Misafir Odası

Aslı Öktener

1975 yılında İzmir’de doğdu. 1997 yılından bu yana, çok sayıda ulusal gazete ve televizyonda; muhabir, editör ve yapım sorumlusu olarak çalıştı. Zamanla fotoğrafa olan ilgisini de keşfeden Aslı Öktener, bu alanda ilk adımını Çizgelikedi Görsel Kültür Merkezi’nde aldığı eğitimlerle attı. 2008-2009 yılları arasında ‘Kadın Fotoğrafçılar Projesi’ kapsamında gerçekleşen ’Kimlik ve İtaat’ konulu fotoğraf sergisi katılımcıları arasında yer aldı. Bir yılı aşkın süredir sürdürdüğü Çizgelikedi®/Fotoğrafta Kişisel Dil Geliştirme Programı'nın sonucunda da, ilk kişisel sergisi "Misafir Odası" ortaya çıktı...

Aslı Öktener, halen gazetecilik yapmakta ve yaşamını oğlu Can Çınar Köse ile İzmir’de sürdürmektedir.

Misafir Odası…

Annemin biz içeriyi kirletmeyelim diye kapısını kilitlediği, perdeleri bir tek misafirler geldiğinde açılan o buz gibi oda…

Kalın perdelerle gerçek hayattan yalıtılmış olan bu odaya daha çok lise yıllarımda, evdeki gürültüden kaçıp ders çalışmak için girerdim. Her defasında da annem tarafından düzenli olmam, odayı dağıtmamam ve kirletmemem konusunda uyarılırdım. ‘İyi ya misafir bizden daha mı değerli?’ diye ne çok söylenirdim.

Misafir odaları, annelerimizin gizli dünyası…
Kirlenmesin diye üzeri çarşaflarla örtülmüş taksiti bir türlü bitmemiş koltuklar, İnce ayaklı sehpalar, nereye sığdıracağımızı şaşıracak kadar çok sandalyeli yemek masamız, bol ampullü kristal taklidi avizeler...

Ve tabii ki neredeyse her rafı kolalı dantellerle süslenmiş büfeler… İçinde misafire özel kristal çay bardakları, kahve fincanları, yemek takımları… Ve tüm bu sıkışıklık içine itina ile yerleştirilmiş aile fotoğrafları... Hatta babaların içip bitirdiği, sonra da annelerin içine çay suyu koyup doluymuş havası verdiği o viski şişeleri. Yarı boş/dolu puro kutuları, parfüm şişeleri… Ve büfenin olmazsa olmazı süs eşyaları; yapma çiçekler, porselen bebekler, camdan hayvan figürleri… Sonra gazete kuponları ile biriktirdiğimiz ancak çoğu kez kapağını bile kaldırmadığımız cilt cilt ansiklopediler. Odanın bir köşesinde üzeri dantellerle süslenmiş hoparlörler! Kocaman yemek masalarının üzerinde içi boş mumluklar yanlarında dantel altlıklı su bardakları...

Annelerimizin o meşhur ‘misafir odaları’ günümüz kuşaklarında yavaş yavaş yok oluyor artık… Bu nedenle fotoğraflamak istedim. İzmir, İstanbul, Çanakkale ve Söğüt’te bulunan akraba ve komşularımın evlerinde çalışmalar yaptım. Aslında geçmişin bizlerde bıraktığı anıları kovaladım diyebilirim: “Aa o bizde de vardı”… “Annem de bu örtülerden, kesme küllüklerden, şamdanlardan koyardı o odaya”… “Tepsi tepsi tarhana misafir odamızda kurutulurdu”...

Annelerimizin neden yaptıklarına akıl sır erdirmekte zorlandığımız tüm o şeyler… Misafir Odaları, bir dönem kadınlarının girilmesi yasak iktidar alanı belki de… Ekonomik varlığının sergilendiği babalarımızın bile giremediği o oda… Annemizin değişen modaya göre şekillenen, onu oraya bunu buraya derken sürekli “güzelleştirmeye” çabaladığı -ve bizlerin bu çabayı anlamakta zorlandığı- o oda… Bir nevi eve hapsolmuş kadının kendini özgürce var ettiği, el ayak çekilince, yapma çiçekleri düzenlerken ya da bibloların tozunu alırken sessizce dertlerini, özlemlerini, hayallerini paylaştığı o oda…

Belki de annelerimizin aynası…

Aslı Öktener

Sergiye ilişkin izlenim ve düşüncelerinizi

e-posta olarak gönderebilirsiniz.

Çizgelikedi'de gerçekleşen fotoğraf sergilerinden bir seçkiyi YouTube kanalımızda izleyebilirsiniz.